Gród Karmadur

* Powiódł wzrokiem za nią, gdy odchodziła w stronę bramy. Brew uniósł, uśmiechnął się szerzej. Nimorna nigdzie nie dostrzegał, a spodziewał się, że on najpewniej wie, gdzie sztylet jest ukryty... Uzna ...

* Ależ słodko się złości - pomyślał. Po czem podszedł do niej, przykucnął, nad jej szyją się pochylił, kształt jej jednocześnie podziwiając. Rzekł cicho, szeptem *
Widzę, iż nie witają Cię tu, z otw ...

* Oszłomiony tem, że nagle broń z dłoni jego zniknęła - a później nagłym niewiasty z ziemi poderwaniem pojął, że kapłanka silnie musiała być z bronią związana. *
Ech...
* zastanowił się jakąż odpowi ...

* Pochwycił sztylet, który leżał na ziemi obok Daeshei. Jął mu się przyglądać. *
To nie ten... * syknął. *
Jednocześnie kontem oka dostrzegł ruch za sobą. Przyjrzał się uważniej ruchom niewiasty, kt ...

* Nie wiedział co nim powodowało. Zaduma, która go ogarnęła, nie mogła zwykłą być. Widział wszetko, co się działo w pobliżu bramy - ale był jakby solny posąg, nieruchomy i nieobecny, bierny. Wreszcie ...

* Spojrzał na Nimorna, głową pokręcił. *
Nie Panie, czuję się... znośnie. Ale dziwne to uczucie - jedziesz by spotkać żywą, dawno nie widzianą, w miejscu które o ile mi wiadomo ukochała... a teraz pr ...

* Pokręcił głową jeno, przecząc jakoby słyszał o tem wcześniej. *
Jestem z natury samotnikiem, tedy mogłem owej prawdy nie usłyszeć...
* Spojrzał w kierunku parku, uśmiechnął się do Nimorna blado. * ...

* Brwi zmarszczył. W ziemię wbił wzrok. Zacisnął pięści. *
Jakże to..? Harmagedon...?
* oczyma pustymi powlókł po murach, wbił wreszcie wzrok w Nimorna. *
Ale... ona? Przecie w niej życia tyle... j ...

* Najpierw zdziwienie, później uśmiech niepewny jakiś na twarzy jego zagościł. *
Wybaczcie, alem mało spał ostatnio. A i wzrok - przy świetle słońca - nie ten co w nocy...
* skłonił się mu lekko. * ...

* nie doczekawszy się żadnej reakcji, jął wrotom się baczniej przyglądać... czy aby na pewno zamknięte są dokładnie. Nie zamierzał sterczeć tak pod wrotami, niby jaki włóczęga albo żebrak. Nadto pragn ...

* Wrota, które z dala otwartymi się zdawały - gdy do nich podszedł na powrót zawarte były. Przeto jął o nie łomotać bez zbytniej nerwowości, mimo to znać w tych uderzeniach było niecierpliwość. *

* od strony mrocznego lasu nadszedł drow, pod płaszczem ciało swe skrywał by promienie słoneczne go nie dosięgły. Widząc bramę otwartą, bez wahania ku niej się skierował...*

* Prychnął, słysząc jej słowa dumna i przesączone z trudem krytą groźbą. Przyznać musiał, że ambicję jego podjudziła. *
Mnie znajdziesz? A co ze sztyletem?
* ręką machnął. *
A niech będzie. Ruszam, ...

* Westchnął ciężko. *
Nigdy nie lubowałem się w targach. Przeto po prostu spróbuję, a jak się uda - sama ocenisz ile wart mój wysiłek. A jak się nie uda - kwestia nagrody sama przestanie istnieć.
* ...

* Spojrzał na nią, uśmiechnął się paskudnie. *
Odzyskał? Chcesz powiedzieć, że Nimorn coś Ci ukradł? Hm.. a wydawał się taki szlachetny... Nic to, okraść złodzieja, to dopiero gratka.
* przyjrzał si ...