Gród Karmadur

Novisiliel

*Strażnicy rozprawiający właśnie o pogodzie, wojnie i innych ogromnie waznych sprawach zwrócili wreszcie uwagę na mężczyznę domagającego się wejścia do grodu.*
-Ano jesteśmy, jesteśmy! Nie ma powodu, aby tak krzyczec!
*Zawołał jeden z nich i zmierzył przybysza wzrokiem. Po chwili namysłu otworzył bramę.*
- Ale witamy w Grodzie Karmadur..
*Mruknął kłaniając się lekko*

Orion

*Przekraczając konno brame grodu skłonił lekko głową do strażników i odjechał w ciszy rozgladajac sie po włościach.*

Novisiliel

*Brama zatrzasnęła się z hukiem spowrotem odcinając Gród od reszty świata. Strażnik wrócił do swojego kompana*
-Dzień i noc bramy otwieramy, a dobrego słowa to już nikt nie powie! Ino wjeżdżają i wyjeżdżają!
*Zaperzył się. Po kilku minutach narzekania na wszystko, wrócili do rozmów na inne jakże ważne tematy*

Sir Keldorn

*stanął przed bramą i zawołał* - Strażniku otwórzcie barmę!

Siringa

- Spokojunie dadzą * sapnął cicho wstając ze swego miejsca* - Już idę Panie! Nie krzyczta tak! * otworzył bramy czekając aż mężczyzna przejedzie, poczym zamknął jej szybko, by móc wrócić na swe stanowisko*

Sir Keldorn

*przejechał przez bramę i udał się na spotkanie z Siri i Frey*

Khayman

* U bram stanął drow. Twarz jego znaczyły liczne blizny. Przyodziewek jego dość skromny był, dodatkowo łata tu i ówdzie dopełniała obrazu nędzy. Nie miał ni konia, ni broni, trzos przy boku był niemal pusty - chyba tylko to ustrzegło go przed zbójami. To i może fakt, że w nocy wzrok jego uniemożliwiał zaskoczenie, w ciągu dnia zaś ukrywał się takoż przed nimi jak i przed palącym słońcem. *

Noamuth... Zuch nika...

* Wzniósł oczy swe na mury wysokie, rozejrzał się czy ktoś nie podąża jego śladem. Zza koszuli wyjął maleńki zwój, rozprostował pergamin... *

Gród Karmadur, tak, opis pasuje - tu być to musi.

* Podszedł do bramy i sieknął w nią pięścią. Spuściwszy głowę jął wyczekiwać na reakcję strażników. *

Siringa

- Toż znowu * sapnął niezadowolony* - Toć przeca se siadłem, a tu zaś do bram tłuką...* marudził pod nosem* - Ide już, ide. Nie tłuczcie tak...* krzyknął głośniej otwierając bramę* - Witam w Grodzie Panie..* zaprosił przybysza gestem do środka*

Khayman

* Skłonił się strażnikowi. Po czem przekroczył bramę i w niemym zachwycie trwał chwilkę. *

Verve inbalus ol tlus yol usstan inbal keffal folbol 'zil ssin'urn 'zil nindel.

* Dostrzegł zajazd, drogą strudzony zaś był okrutnie, przeto wpierw tam postanowił się skierować. Lękał się jeno, że złota może mu na nocleg nie starczyć... Cóż, nie pozostało mu nic innego jak tylko spróbować. Krok jego, mimo lekkiego ciała pochylenia, był dość prężny. Przeto chwil kilka jeno zajęło mu dojście do budynku. *

Medeea

*Rudowłosa kobieta zbliżyła się do murów Grodu... Popatrzyła na Nie.. Na jej twarzy gościł smutny uśmiech...
- Więc to jest ten słynny Gród Karmadur, o którym tak głośno ostatnio i w którym wszyscy szukają schronienia... No coż może i ja swe miejsce tu znajdę...
* Wolnym krokiem z lekkim ociąganiem zblizyła się do bramy i zawołała:
- Strażniku otwórzcie!

Orreg Illathin

Kopyta jednoroga, jedno po drugim deptały ubitą trawę, podobne dwóm ciężkim młotom trzymanych w rękach krzepkiego krasnoluda. Postać w siodle okryta była długim szarym płaszczem.
Orreg podniósł wzrok i odchylił głowę, patrząc na wysokie mury grodu.
-Cóż pozostało... - mruknął do siebie.
Jednorożec stanął dęba i uderzył kopytami w bramę. Jeździec zdjął kaptur ukazjąc gołą czaszkę z dwoma migoczącymi punktami w oczodołach.
"To będzie miłe spotkanie"
Wyszczerzył szyderczo pokrzywione przez klątwę zębiska.

Siringa

* Strażnik słysząc jakiś delikatny głosik postanowił to sprawdzić. Gdy nagle usłyszał głuchy łomot. Zbiegł szybko do bramy. Otworzył na oścież wrota. Widząc odciśnięte kopyta spojrzał na wierzchowca i na jego właściciela*
- Trzymajcież Panie te bestyję w ryzach! * krzyknął rozgniewany, że to na jego warcie akurat się to zdarzyło.* - Gród niszczyć przybyliście? * łypnął na niego. Po chwili jego wzrok padł na stojącą nieopodal kobietę. Jego oblicze złagodniało.*
- Witam Panienke...* jego twarz ozdobił szeroki uśmiech* - Witamy w Grodzie Karmadur... Może Panienke oprowadzić? * spytał nadal się uśmiechając szerko. Nagle odwrócił się coś sobie przypominając, poczym skłonił się i przepuścił gości, nie chcąc ryzykować, iż ktoryś z kolegów doniesie na niego. *

Reos

*Doszedł wreszcie do bramy, był starasznie zasapany. Postanowił przykucnąć chwilkę, a kiedy nabrał sił wstał i uderzył razy trzy w bramę mówiąc donośnym, lecz nieco zdartym głosem*
Jam Reos zwan Trupolubnym... Jeżeli taka wola wasza wpuście starca i pozwólcie mu tu schronienie znaleźć!
*Stał wyprostowany czekając na odpowiedź*

Siringa

* Strażnik otworzył bramę patrząc na przybyłego* - Wcodźcie Panie, schronienie zawsze się znajdzie...* rzekł do niego. Gdy zamykał wrota sapnął przeciągle, narzekając na taki ruch ostatnio*

Reos

Dzięki niech będą tobie, dobrodzieju!

*Nieznacznie ukłonił się strażnikowi, by po chwili zmierzać w głąb grodu.*