Gród Karmadur

Siringa

Wchodzisz do karczmy i zasiadasz przy wolnym stoliku. Z zaplecza dochodzą cię ciche szepty karczmarza ze służkami. Po chwili pojawia się karczmarz.
- Witaj wędrowcze w mych skromnych progach! * zawołał jowialnie * - Piwa.. Może wina podać.. A może głodni jesteście?

Siringa

* Weszła do karczmy spokojnym krokiem. Uśmiechnęła się skłoniwszy głową na powitanie karczmarzowi.*
- Bądź tak dobry i podaj mi wino. I jadła jakiego przynieś. * Powiedziała i zasiadła przy jednym ze stolików.

Siringa

- Tak już niosę* kłaniał się nisko mówiąc * - Taki zaszczyt. Zaraz Mathilde przygotuje posiłek.* rzekł wychodząc na zaplecze. Wydał krótkie polecenia jednej z kobiet, poczym sam wrócił niosąc kielich z najlepszym winem*

Nimorn

* Spokojnym krokiem wszedł do karczmy rozglądnowszy się. *
- Witaj Pani. * Rzekł widząc Panią Grodu. * - Rad jestem , iż Panią widzę. Karczmarzu, nalej mi wina, proszę.

* Karczmarz skłoniwszy się wyszedł na zaplecze by po chwili wrócić z kielichem wina. *
- Najprzedniesze wino dla zacnego wojownika. * Rzekł podając Nimornowi kielich. *

* Nimorn skinął głową, po czym odwracił się i skierował do stołu Siringi. *
- Pozwolisz Pani, iż się do niej przysiądę? * Spytał podchodząc bliżej. *

Siringa

- Rada jestem, iż tu cię widzę* rzekła uśmiechając się lekko* - Siadaj proszę, nie pytaj nawet..

Nimorn

* Uśmiechnął się szeroko. *
- Cóż, Pani, udało nam się założyć ten Gród. Jestem dumny z tego. Jeszcze trchę pracy tu potrzeba, ale już widać, że gród zaczyna żyć. Wznieśmy więc toast za pomyślność Grodu Karmadur.
* Wzniósł kielich do góry po czym upił spory łyk. *

Siringa

* Upiła wina usmiechnąwszy się* Serce całe tu złożyliśmy. Niebawem tłoczno tu będzie..

Nimorn

* Rozparł się wygodnie na ławie. Spoglądając to za okno, to na towarzyszkę, to znów na otoczenie, uśmiechał się delikatnie. *
- Tak, przeszliśmy daleką drogę, ale nasze doświadczenie pozwala mi z niejakim optymizmem patrzeć na przyszłość tego grodu.
* Znów zamyślił się spoglądając dokoła. *

Siringa

- Owszem. Masz rację. * uśmiechnęła się* - Ścieżki losu bywają kręte, a nasz los zaprowadził nas tutaj. * Spojrzała na niego* - Tobie zawdzięczam, to że tu jestem, i dziekuję ci za to z całego serca.

Siringa

Karczmarz wszedł niosąc tacę z parującym posiłkiem.
- Mahilde przygotowała polewkę z przepiórek i świeży chleb. Życzę smacznego.
Skłonił się stawiając tacę na stole, poczym wrócił na zaplecze.

Nimorn

- Tam mi od razu. * Uśmiechnął się. * Ja Cię tylko wynalazłem wśród tłumu, później już sama rządziłaś się swoim życiem. Zrobiłaś dla mnie tyle samo co ja dla Ciebie, a może i więcej. * Upiwszy łyk wina stwierdził, iż to się kończy, zawołał więc do karczmarza. *
- Karczmarzu, podaj nam butelkę tegoż wina, którym nas uraczyłeś.

* Z zaplecza wynurzył się zawołany niosąc na tacy butelkę wina. Postawiwyszy ją na stole skłonił się i oddalił. *

- Przepraszam Karczmarzu, iż Cię tak fatyguję. Postaram się już Cię nie niepokoić. * Rzekł wojownik uśmiechając się do Karczmarza. A odwróciwszy się do Siringi rzekł. *
- No ale nie bądźmy tacy wylewni. Jeszcze wiele pracy przed nami.

Siringa

- Dziekuję * rzekła do Karczmarza* - Częstuj się. Wystarczy dla nas obojga.* uśmiechnęła się do Nimorna*

Nimorn

* Ułamał kawałek chleba maczając go w polewce, wziął go do ust. *
- To jest rzeczywiście pyszne. Dziękuję.
* Przełknąwszy dolał obojgu wina. *

Siringa

* Siedziała delektując się kolacją. Popijając wino cieszyła się rozmową z przyjacielem. Czuła jednak, że zmęczenie daje o sobie znać, a powieki same zaczynają się zamykać.*
-Wybacz mi mój drogi, lecz chyba pora na mnie. Zmęczona jestem i strudzona podróżą..* uśmiechnęła się wstając od stołu. Skłoniła lekko głową i ruszyła ku wyjściu.*

Nimorn

- Miłego odpoczynku. * rzekł za odchodzącą. Wychylił do końca kielich nalewając sobie jeszcze trochę. * - Ja tu chwilę jescze odpocznę, a później zobaczę co w grodzie słychać. Potem też muszę odrobinę odpoczynku zarzyć.

* Po czasie niejakim, dopiwszy wino z kielicha, wstał i zapłaciwszy karczmarzowi wyszedł. *