Gród Karmadur

Nimorn

* Drzwi się uchyliły prawie bezłośnie, gdy wojownik do izby zajrzał. Po chwili drzwi odemknął i elfkę przed sobą wpuścił. Kroki swe ku szynkowi skierowali skinąwszy karczmarzowi na powitanie. *
- Na cóż masz ochotę? Czy może karczmarzowi dobór potraw zostawiamy?
* Spojrzał z uśmiechem na Novi, o szynk się opierając. *

Novisiliel

*Wyprostowała się i jedną dłoń o swe biodro wsparła. Zaś jeden z długich palców drugiej dłoni do ust swych przyłożyła najwyraźniej w zamyśleniu nad odpowiedzią. Przyglądała się karczmarzowi ciężkim, nieruchomym spojrzeniem.*
-Na pewno dzban wina i kielichy dwa. Potrawy niech gospodarz sam dobierze, bom mało w nich obeznana.

Nimorn

* Widząc jak gospodarz głową skinął i na zapleczu zniknął wzrok na elfkę skirował na powrót. *
- Dzban jeno? Toć dwa trzeba wziąć na wypadek wszelki, a w dzbanach owych zepsuć się nie mogą zatykane specjalnie będąc. Ale czas jeszcze jest.
* Podszedł do niej jedną dłoń na jej dłoni na biodrze spoczywającej położył, drugą wciąż na szynku trzymał. Spoglądał bez słowa w jej oczy, aż karczmarz parującą potrawkę z królika przyniósł i bochen chleba. Wojownik dwa dzbany zamówił a otrzymawszy to na tacy sporej uśmiechnął się chwilę zastanawiając się jak do kwatery bez uszczerbku jakowego dla jadła to donieść. Z uśmiechem na Novi spojrzał brwi lekko unosząc. *
- Damy radę to donieść?

Novisiliel

*Z wyrazem konsternacji na twarzy przyglądała się tacy, jak i temu, co na niej się znajdowało. W końcu jednak animusz odzyskała i ramionami wzruszyła.*
-Na pewno Tobie uda się to donieść do Twej kwatery. Toć ja jeszcze osłabiona jestem, pamiętasz?
*Wyraźnie zaakcentowała słowo „Tobie” w pierwszej części swej wypowiedzi, po czym za dłoń jego ujęła i uniosła ją, coby za tacę złapał, miast za jej biodro. Skinęła jeszcze karczmarzowi, po czym odwróciła się i w stronę drzwi ruszyła. Otworzyła je z cichym skrzypnięciem na pełną szerokość, aby wojownik z tacą mógł bezpiecznie przejść.*

Nimorn

* Zaśmiał się cicho, po czym skinąwszy karczmarzowi w podzięce westchnął cicho, głową z uśmiechem pokręciwszy. Tacę uniósł i ostrożeni ku drzwiom podążył. Mijając w nich elfkę oczku ku niej puścił. *
- Prowadź tedy, a łatwe ścieżki wybieraj jeno, cobym skakać z tym nie musiał.

Novisiliel

-Oczywiście, że łatwe, jakżeby inaczej.
*Białe zęby błysnęły w uśmiechu i znaczeniu bliżej nieokreślonym. Zerknęła jeszcze na wnętrze karczmy, by zaraz potem na zewnątrz wyjściem i za sobą, jak i za dowódcą drzwi zamknąć.*

Nadienne

*Weszła ostrożnie do środka, rozglądając się czy kogoś zastała*
- Jest tu kto? *spytała głośno ku szynku ruszając. Miała nadzieję, iż zastała karczmarza, może on będzie wiedział, gdzie dowódcy szukać ma.*

Karczmarz

- A jest, jest.
* Głos usłyszawszy radośnie odpowiedział, po chwili spod szynku się podnosząc, gdzie szkła z kielicha rozbitego zbierał. Kobietę nieznaną uwidziawszy usmiechnął się ciepło. *
- W czym mogę pomóc, Pani? Widzi mi się, iż nowa tutaj jesteś, tedy witam w Grodzie. Może trunku jakowego potrzebujecie?

Nimorn

* Drzwi cicho otworzył do środka wchodząc, po czym zamykać je za sobą począł. *
- Karczmarzu nalej mi...
* Urwał Nadię zobaczywszy. Uśmiechnął się i utykając lekko blizej podchodszedł. Skinął Karczmarzowi na powitanie ponownie na nią spojrzawszy. *
- Witaj, mija droga. Cieszę się, iż widzieć Cię tu mogę. Znać spragnionaś lub głodna kiej tutaj trafiłaś. A że wina pono nie pijasz tedy soku jakiego możęsz? Karczmarz wszelkie trunki tu ma, a na pewnoś spragniona.
* Rękę w łokciu zgiąwszy o szynkwas się oparł przyjacielsko w oczy jej patrząc. *

Nadienne

*Drgnęła słysząc za sobą czyjś głos. Szybko odwróciła się w miejscu. Rozpoznając mężczyznę, dygnęła lekko, a na jej twarzy nieśmiały uśmiech się pojawił.*
- Przybyłam, tak jak zapowiedziałam... *rzekła cichym głosem, bojąc się głośniej odezwać* - Ojciec zgodził się na moją służbę tutaj... Więc jestem.. *wzruszyła ramionami, nie wiedząc za bardzo co ma powiedzieć. Była jeszcze zbyt oszołomiona tym wszystkim, co tu zastała*

Nimorn

* Uśmiechnąwszy się ramieniem ją objął i ku stołom poprowadził. Dłonią jedną z ław wskazawszy sam ku drugiej się skierował, by na przeciw niej usiąść. *
- Zatem czegóż się napijesz lub głodnaś może? Droga nużąca być musiała. A jeszcze rad bym usłyszeć cóż ojca twego przekonało.
* Spojrzał na chwilę na karczmarza jakoby zamówienie złożyć chciał jeno na jej decyzję pić czy jeść jakoby czekał z uśmiechem lekkim. *

Nadienne

- Dziękuję. Z chęcią jakiej wody się napiję... *rzekła do Dowódcy nieco zawstydzona* - A co ojca przekonało? *wzruszyła ramionami* - Tego nie wiem do końca, ale matula na pewno miała coś z tym wspólnego.... *mówiąc to zasiadła przy wskazanym stole*

Nimorn

* Miał zamówienie złożyć lecz do wniosku doszedł, iże karczmarza fatygować nie będzie. Podszedł go szynku o dwie wody prosząc, a otrzymawszy skinął mu głową do stołu waracając. Kielich jeden przed nią postawił sam zaś na przeciw usiadł. *
- Woda, jak wszystko w karczmie, to specjał karczmarza i żony jego. Wodę ową jakowymiś ziołami wzbogaca coby posilała każdego.
* Uśmiechnął się do niej kielich swój wziąwszy w dłoń i łyk wody upiwszy. *
- Powiedz tedy jako Gród Ci się podoba? Zaraz kwaterę twą także użądzić każę, ale spać Ci się chyba jeszcze nie chce tedy czasu chwilę na to jeszcze mam.

Nadienne

- Nie, nie jestem zmęczona... *rzekła dziękując skinieniem głowy za wodę * - Tutaj jest pięknie i... *urwała nie wiedząc jak ma wyrazić swe myśli * - Wszystko jest takie duże... Nie jestem przyzwyczajona...*wzruszyła ramionami tylko. W oczach jej radość była i podekscytowanie nowym otoczeniem* - A nie wystarczy jaka izba skromna... Nie potrzebuję wiele...

Nimorn

* Zaśmiał się cicho słysząc jakże do niej pasujace słowa. *
- Jako życzysz. Możesz w zajeździe zamieszkać na razie jeśli wola taka twoja. Ja polecałbym jednak kwaterę własną, a jako ją sobie urządzisz to już twoją wolą pozostaje. Może to być jeno izba mała, jeśli w takowej dobrze czuła się będziesz.
* Łyk wody upił przyjaźnie na nią spoglądając. *
- No i blisko mej kwatery mieszkałabyś cobyś pomocy mej daleko szukać nie musiała.