Gród Karmadur

Nimorn

* Zaśmiał się i uniósł w górę kielich patrząc na układającego się w kącie Thrzegola. *
- Tedy miłych snów życzę skoro spośród nie śpiących już nas opuszczasz. Twe zdrowie, nasze jeszcze zdązę wypić. * Wychylił spory łyk z uśmiechem odswtawiając kielich. *

Threzgol

-O nie, nie, nie... Tak łatwo mnie się nie pozbędziecie. Ja tylko sprawdza czy tu wygodnie!
*Powiedział wesoło. Wstał i podszedł do stolika. Usiadł z powrotem na miejscu. Upił mały łyczek wina*
-Nimornie, wygodnie tu. Nie ma co się trudzić ciężką podróżą po alkoholu. Jak się poczujesz zmęczony to się pod ścianą połóż i odpocznij.

Nimorn

* Uśmiechnął się spoglądając w tenże kąt izby. Po chwili wina łyk mały upił i znów uśmiechnąwszy na Threza wzrok zwrócił. *
- Kusząca propozycja, ale życie znając, ta piekna niewiasta tu obok siedząca tego nie ścierpiałaby i pewnikiem na własnych rękach mnie do mej kwatery zaniosła niż spać tu pozwoliła. Pomimo, iż pewnie zaraz zaprzeczać będzie. Tedy nie chciałbym jej trudzić, a i jak to wyglądałoby w oczach mieszkańców, gdyby Dowódca po kątach sypiał. Ale też nie lubię pić do przytomności utraty tedy raczej nie skorzystam z tegoż legowiska. Tobie jeśli ono miłe nie odmawiam go, a i Karczmarz pewnie rad będzie jeśli winem jakiem z rana uraczy kogoś takiego ja Ty.

Threzgol

-Tak właściwie sam nigdy jeszcze nie piłem do utraty przytomności... Ale zawsze musi być ten pierwszy raz... Ale chyba nie chcę patrzeć jak troi mi się obraz własnego miecza... Ja sobie może jednak posiedzę i popatrzę na kielich. To najlepsze co powinienem zrobić. Ale ta podłoga mnie woła! Słyszę jej głos! O zaraza powinno być... Chyba jednak za dużo wypiłem.

Nimorn

*Zaśmiał się głośno, po chwili zmiarkowawszy się rozejrzał dokoła czy nikomu nie było to nie w smak. *
- No, bracie, to rzeczywiście trochęście wypili. Ale jeszcze powoli sączyć na pewno możesz. Bez obaw, skoro tak Cię podłoga woła tedy zaniesiemy Cię tam, gdybyś tu usnąć raczył, a miecza raczej nie pozwolę Ci oglądać, bo dobywać go nie zamierzam Ci pozwolić.

Threzgol

-O nie! Nie ruszę już tego więcej... *Powiedział donośnym głosem, po czym szepnął pod nosem: *Oczywiście dzisiaj...
*Spojrzał na wystającą z pochwy rękojeść miecza. Chwycił ją, jakby chciał go wyciągnąć i zacząć nim wymachiwać. Jednak w ręce nie było już siły*
-Jaki ze mnie głupi dureń. Już mi za mało oleju w głowie.

Novisiliel

*Chwyciła kielich i duszkiem resztę jego zawartości wypiła. Z hukiem odstawiła naczynie z powrotem na blat stołu, po czym przeciągnęła się leniwie. Skrzyżowała nogi w kostkach i na kapłana zapoznającego się z podłogą się zapatrzyła. W końcu głowę przechyliła i zza swych kosmyków na dowódcę spojrzała.*
-Ta piękna niewiasta obok siedząca stara się dbać o to, aby z władzy grodu przynajmniej dowódca jako tako się prezentował… więc spanie na podłodze w karczmie nie wchodzi w grę. Chyba, że i Ciebie wołać zacznie, tedy chyba wyboru nie będę miała, bo nosić mimo wszystko Ciebie do kwatery zamiaru nie mam.
*Wyszczerzyła białe ząbki w uśmiechu, lecz zaraz głowę z powrotem w stronę drugiego mężczyzny zwróciła.*

Nimorn

* Zaśmiał się słowa elfki słysząc. *
- Czyż nie mówiłem, mości Threzgolu, że zaprzeczać będzie. Znam ja ją dobrze. Dość dobrze. * Upiwszy łyk wina oblicze swe do niej zwrócił. *
- Przynajmniej? Toć Ty się cały czas pięknie prezentujesz. Ozdobą Grodu jesteś, choć mała nie długo może Cię przyćmić nieco, bo wszak księżniczka to, ale obie najpiękniejsze w Grodzie pozostaniecie.

Novisiliel

*Rozłożyła szeroko ręce i udawanej bezradności.*
-Przecie ja nie zaprzeczam, jeno fakty stwierdzam. Rzadko, kiedy ja kogoś do kwatery odprowadzałam, częściej to mnie odprowadzano. A co do znania mnie.. Jeszcze wielu jakże ciekawych rzeczy kiedyś możesz się dowiedzieć… albo i nie.
*Opuściła ręce i splotła je na piersi, patrząc z wyraźnym rozbawieniem na kapłana, lecz nadal do dowódcy mówiąc.*
-Przyćmi? Zobaczymy jak podrośnie. Teraz jest ino małym, jakkolwiek ludzkim dzieckiem tedy o swe stanowisko na razie martwic się nie muszę. Ale przynajmniej goście do niej przyjeżdżają, więc gród opuszczony nie jest.

Nimorn

- A i chętnie się dowiem, jeśli jeno zdradzić je zechcesz. Sama przyjemność poznawać Ciebie. A i dla odmiany mogę Ciebie odprowadzić, co chętnie uczynię jeśli zechcesz. * Oparł się również ku mężczyźnie zwróciwszy uśmiechnął się. *
- Nie nadawaj sobie epitetów. Wino smaczne każdego potrafi zbałamucić. Tedy jeno nie furczeć należy, a smakować je dopóty, dopóki na siłach na to się czuje.

Novisiliel

-Nie… Wiem, że me towarzystwo jest Ci miłe, może nawet za bardzo, ale powiedziałeś, że weźmiesz księżniczkę na spacer po grodzie.. A kto wie jak długo byś u mnie przesiedział.
*Uśmiechnęła się do własnych myśli, lecz po chwili głową delikatnie potrząsnęła. Kosmyki włosów zatańczyły wokół jej twarzy, otulając ją jeszcze bardziej. Zmarszczyła brwi przypominając sobie o czymś.*
-A właśnie skoro o księżniczce mowa…Mogę zobaczyć ten sztylet?
*Zapytała i wyciągnęła ku niemu dłoń, rozczapierzając swe długie palce. Siedząc w takiej pozycji ponownie na kapłana swe spojrzenie zwróciła. Rozchyliła wargi w kolejnym uśmiechu.*
-Jak tak dalej pójdzie to Threzgol zacznie nam tańczyć i wyśpiewywać od takiej ilości trunku.

Threzgol

-Już więcej tego nie tknę *Burknął* A tańczyć za bardzo nie potrafię... Żadna pieśń też nie przychodzi mi do głowy więc nie ma obawy.

Nimorn

- Księżniczkę na spacer jeszcze zdążę zabrać. Teraz już wieczór nie długo, trochę tu siedzimy, a i trochę się dziś działo. * Uśmiechnął się, a widząc jej dłoń podał jej sztylet. *
- Threzgolu, nie obrażaj się. Wszak taniec i śpiew to nic złego, a i posłuchać czasem miło. * Uśmiechnął się do niego lekko i uspokajająco jakby. Po chwili przypomniawszy sobie coś znów do elfki się odwrócił. *
- A co do dnia dzisiejszego, jak bok twój?

Novisiliel

-Ależ Threzgolu pij jak Ci smakuje, przecie nikt nie zabrania.
*Otworzyła usta, aby jeszcze coś dodać, lecz jej uwagę przyciągnął sztylet, który teraz w dłoni trzymała. Spojrzała nań i uśmiechnęła się szelmowsko do siebie. Z powrotem się rozsiadła na ławie. Przesunęła opuszkiem palca po ostrzu oglądając je uważnie. Zadowolona jęła potem obracać go w dłoni. Słysząc pytanie wojownika, przechyliła głowę, by na niego spojrzeć.*
-Bok? Nadal na swym miejscu, jednak będę musiała tej maści użyć, kiedy do kwatery wrócę. A jak tam Twa szyja? Nie wydaje się, aby jakoś specjalnie Ci dokuczała jakakolwiek pręga.

Nimorn

* Dotknął lekko szyi uśmiechając się pod nosem. *
- Boleć nie boli, więc nie dokucza. Może jeno źle wygląda, gdy ktoś patrzy na mą osobę. Ale no to poradzić już nie mogę. * Upił łyk wina, a odstawiwszy kielich spojrzał w jej oczy. *
- Jeśli wola taka twa byłaby to mogę posmarować Ci tenże bok, z mojej winy obity.