Gród Karmadur

Mavair

*Wszedł do karczmy trzymając małą na ramieniu... Powitał karczmarza skinieniem głowy.* Macie może mleko dla dziecka i coś na ząb dla mnie?

Karczmarz

* Popatrzył na przybysza i rówznież skinął na powitanie. *
- Dla dziecka...? Rzadko kto tu z dzieckiem zagląda to i nie bardzo mam chyba, ale cosik przepatrze i pewnikiem znajdę coś dla niego. A i dla Pana coś zaraz podam. Spocznij, Panie, zaraz wrócę. * Co rzekłszy zniknął na zapleczu. Po chwili usłyszeć można było trzask zamykanych szafek, gdy swe zapasy przeszukiwał. *

Mavair

*Usiadł powoli i ułożył delikatnie małą na stole...*

Karczmarz

* Po niedługim czasie wrócił niosąc na talerzu parującego i aromatycznego zająca w potrawce. Postawił go po drugiej stronie stołu niż leżało dziecko, aby go nie oparzyć, jednak w zasięgu rąk mężczyzny. *
- Mleko zaraz także przyniosę, bom znalazł na zapleczu świeże przez żonę przyniesione. Musi jeno ostygnąć trochę. A i butelka się znalazła. Żona znać znajomości ma a widać ktoś w Grodzie także się dziecka spodziewał. * Co rzekłszy uśmiechnął się i zniknął na powrót na zapleczu. Nie minął długi czas, gdy wrócił niosąc mleko w butelce. *
- Proszę i niech dziecku na zdrowie będzie. Pańskie to maleństwo? * Spytał z niewinnym uśmiechem podając butelkę. *

Mavair

Nie, jeno Beatrice wyręczam, a Daeshea mnie lubi...* sięgnął ostrożnie po potrawę...*

Karczmarz

- Ah, to dziecko Beatrice. Hmm, nie widziałem, aby przy nadziei była, ale cóż to Ci uzdrowiciele wyczyniać nie potrafią. Ładne imię wszak wybrała, Daeshea. * Rzekł uśmiechając się i wracając do szynkwasu. *

Mavair

To nie jej dziecko... Beatrice mówiła mi, iż jakaś pani Tatsu dziecko przyniosła *rzekł ze śmiechem...*

Karczmarz

* Zamyślił się chwilę patrząc w okno. *
- Pani Tatsu to chyba ta niewidoma miła kobieta, która tu bywała. Ale jej też nie widziałem w odmiennym stanie. Hmm, pewnie znalazła gdzieś. Wzięła by nie zginęło gdzie na pastwie wilków pewnie. Dobra kobieta to. * Rzekł cicho po czym zaprał się za czyszczenie kufli. *

Mavair

*Jadł potrawę i co chwilę powtarzał Daeshei* Wujek... Wujek. Ja wujek...

Daeshea

*Wyciągała do niego rączki gaworząc radośnie*

Mavair

*Przysunął małą do siebie i chwyciwszy butelkę spróbował ją nakarmić...*

Daeshea

*Starała się chwycić rączkami butelkę, lecz jej dłoni były za małe. Czując jak coś jej wpływa do gardła, przełknęła, ale już po chwili skrzywiła się krztusząc*

Mavair

*Odjął szybko butelkę od ust dziecka, i delikatnie klepiąc ją po plecach nucił piosenkę ze swojego dzieciństwa...*
Już spokojnie dziecinko,
Już nie ma kłopotu...

Daeshea

*Odkrztusiła w końcu pokarm, ulewając go po bródce*

Mavair

* Z westchnieniem otarł twarzyczkę dziewczynki swoim rękawem i uśmiechnął się do niej na pocieszenie...*