Gród Karmadur

Siringa

- Niestety nie. Nieznam tych terenów.* spojrzała zaniepokojona na niego* - Czy to naprawdę się wydarzyło? To było straszne..* głos jej zadrżał*

Nimorn

- Tak, nies... * Urwał, gdyż u drzwi dało się słyszeć głośne kroki, a po chwili do karczmy szybko wbiegł żołnierz ubrany w mocno zakurzone lekkie szaty zwiadowcy. Podszedłszy do stolika skłonił się i rzekł. *
- Pani, Panie, mam wieści, po które mnie wysłałeś. * Stał dalej niezdecydowany czy mówić czy nie. *
*Zwróciwszy się do niego Nimorn odrzekł czym prędzej wybawiając go z kłopotu. *
- Idź do Kwatery Dowodzenia i tam czekaj na nas. * Rzekł, a po wyjściu zwiadowcy upił wina i zwrócił się do Siringi, wciąż ze smutkiem obserwując jej ból i rozmyślając co mogło się wydażyć dokładnie. *
- Jak widzisz starania moje przyniołsy efekt. Mam nadzieję, że uda się ukoic choć trochę twój ból.

Siringa

- Dziękuję za Twą troskę. * spojrzała na wychodzącego zwiadowcę. Biła się między chęcią usłyszenia wieści, a własnym bólem przeżywania tych wydarzeń ponownie*

Nimorn

* Widząc rozdarcie wewnętrzne przyjaciólki dotkął przez stół jej ramienia. *
- Jeśli nie chcesz sam pójdę niedługo wysluchać go. Jeśli czujesz, że jest to zbyt ciężkie dla Ciebie możesz zostać. Zresztą jadła jeszcze nie skończyłaś. * Upił łyk wina.*

Siringa

* Spojrzała na jedzenie* - Chyba straciłam apetyt. Poza tym wolę to mieć za sobą.* uśmiechnęła się*

Nimorn

* Popatrzył na nią z troską. To musiało być naprawdę straszne dla niej, te sny, które widziała. *
- Chodźmy więc, wysluchajmy co zwiadowca ma nam do powiedzenia.
* Dopiwszy napitki wstali i skierowali się ku drzwiom. Widząc zdziwioną minę Karczmarza na widok nie dokończonego jadła skinął mu przepraszajająco głową i opuścił za Siringą izbę. *

Nimorn

* Wszedł do karczmy dziarskim krokie. Podszedł do szynku i skinął Karczmarzowi głową na powietanie. *
- Witaj Karczmarzu. Daj mi kielich wina, bo mi w gardle zaschło, choć nie wiem po czym.
* Uśmiechnął się, a dostawszy kielich z winem usiadł przy stole. *

* Dopiwszy wino spojrzał przez okno. Noc nadchodziła już. Miał ochotę się przejść. *
- Idę się przejść, lecz jeszcze myślę, że tu dziś wrócę więc trzymaj gotowe wino dla mnie, Karczmarzu. * Rzekł z uśmiechem wstając i opuszczając izbę. *

Nimorn

* Wszedł ponownie z uśmiechem skinąwszy Karczmarzowi. *
- Noc znów piękna się zapowiada. Ale samemu już nie to samo co podziwiać ją z kimś. Podajże mi wina, Karczmarzu. Jakem obiecał, wracam.
* Po czym wziąwszy od gospodarza kielich usiadł na poprzednim miejscu. *

Novisiliel

*Otworzyła szeroko drzwi i weszła do środka. Rozejrzała się nieznacznie po izbie*
-Prawie pusto..no cóż..
*Mruknęła, wzruszając ramionami. Jedną dłonią trzymała dopiero co nabyte sztylety, a drugą machnęła w geście powitania. Podeszła do szynkwasu i oparła się o niego. Spojrzała na gospodarza*
-Witaj Panie, wierzę iż dostanę wino, prawda?
*Uśmiechnęła się lekko*

Nimorn

- Oczywiście, Pani. Akurat miałem całą prawie butlę przygotowaną.
* Rzekł z uśmiechem Karczmarz podając kielich z winem. *

Novisiliel

-Dziękuje..
*Powiedziała biorąc kielich w dłoń. Powoli ruszyła przez izbę. Mijając siedzącego dowódcę, uśmiechnęła się do niego lekko, po czym usiadła przy jednym z wolnych stolików. Z gracją zarzuciła nogi na blat, odchylając się nieco na krześle. Upiła łyk trunku.*

Nimorn

* Odwzajemnił uśmiech mijającej go Novi. Popatrzył kątem oka jak zajmuje miejsce. Upił łyk wina popatrzył w okno. *
- Witaj, Pani. Po radosnym tańcu dziś tak chłodno.
* Rzekł trochę głośniej, aby go usłyszała, spojrzał na nią ze smutkiem i radością jednocześnie. *
- Przepraszam jeśli uraziłem Cię wczoraj.

Novisiliel

-Uraziłeś? Mnie trudno urazic..
*Powiedziała. Odchyliła się jeszcze trochę i wbiła spojrzenie w belki u sufitu.*
-A co do chłodu... staram się byc taka codziennie ostatnimi czasy. Jeno nie wychodzi..
*Uśmiechnęła się krzywo. W dłoni leniwie obracała pełny kielich*

Nimorn

- No tak. * Rzekł z lekkim uśmiechem. Upiwszy łyk wina oparł się o ścianę, przy której stały stół i ława jego. Znów spojrzał w okno. *
- Cóż, każdemu czasami zdarza się odrobinę ciepła z siebie dać innym.

Novisiliel

*Zamknęła oczy delektując się smakiem wina. Pokiwała głową słysząc słowa mężczyzny*
-Ano..zdarza się. Ale muszę przyznac, że wczorajszy wieczór był zaiste ciekawy.
*Uśmiechnęła się kącikiem ust.*